hetleven.be

Telepathische gesprekken, leven met de ziel

Blog

Telepathie

Van zomer- naar winteruur: gesprek met de Tijd

Gepost op 25 oktober 2020 door Marie

In de afgelopen nacht zijn we weer eens overgeschakeld van zomeruur naar winteruur. “Drie uur wordt twee uur”, zoals men zegt. Toen ik vanochtend wakker werd, brak ik me daar mijn hoofd op. Hoe laat is het nu, en hoe laat zou het normaal geweest zijn? En ik weet dat we deze nacht een uur langer hebben mogen slapen, maar is dat dan morgen ook zo? Acht uur wordt zeven uur, moet je dan niet net vroeger opstaan? … Ik zit algauw in de knoop. Het doet me denken aan het gegeven ‘tijd’, en ik besluit om mijn “gewonnen” uurtje tijd te besteden aan een gesprek met het Wezen Tijd. Ik stel me voor dat het zeker en vast een gigantisch machtig Wezen moet zijn, zo immens groot dat je het eerder als “Iets” dan als “Iemand” zou kunnen omschrijven. Ik maak me op voor een zeer nederig gesprek.

Is er zoiets als een Wezen van de Tijd, een Heer of Dame van de Tijd en kan ik even met U spreken?

- Ja
Ik ben de tijd
Ik maak verleden heden en toekomst

Het is een kort, essentieel antwoord waar ik alle kanten mee op kan. Zoiets komt wel vaker voor bij het begin van mijn telepathische gesprekken. Ik neem dus wat ik gekregen heb en vraag wat door:

Wat wil dat zeggen, ‘Ik maak verleden heden en toekomst’?

- Ik wil daarmee zeggen dat er door de tijd een verschil ontstaat tussen die drie
Wie buiten de tijd staat heeft op dat moment toegang tot alles
Maar zoiets is moeilijk in deze kosmos
Op deze aarde

Hm. Tot nu toe klinken die woorden wel groots, maar de indruk die ik krijg van het Wezen waar ik mee spreek heeft niet echt dat immense en ontzaglijke dat ik eerder verwacht had…

Kan u iets meer zeggen over tijd, of over uzelf?

- Mijzelf dat is niet belangrijk, ik ben slechts een spreekbuis want met de tijd zelf spreken mag niet
Maar voor de noden van dit gesprek weet ik genoeg en ik werd door uw begeleiders aangesteld om antwoord te geven op uw vragen
Ik ben een kleiner wezen met verantwoordelijkheden voor ritme in de natuur

Waarom zei u dan in het begin : Ik ben de tijd, Ik maak verleden heden en toekomst als dat niet zo was?

- Och ja, dat klinkt toch goed?
Ik ben niet de tijd
Maar de tijd doet dat wel, dat is niet gelogen
Met de tijd wordt verschil gemaakt tussen het ene moment en het andere
In God bestaat alles, maar God maakte de tijd om dynamiek te geven aan Zijn schepping
Dat is toch mijn nederige mening
Met de tijd ontstaat beweging, verandering, evolutie, vernieuwing
Zonder de tijd is alles daar
En dat beweegt wel maar het is toch anders
De tijd gaat vooruit en werpt licht op één moment tegelijk
Je kan met dat moment iets doen
Het is een stukje van jezelf dat je kan vastgrijpen en er iets mee doen
Straks is dat moment voorbij en kan je er niet meer zo makkelijk bij
Dat wat je gedaan hebt of niet gedaan hebt, kan je niet meer veranderen.
God wel, want God kan overal bij
Hoewel Hij Zij dat niet doet in het algemeen want waarom zou God met Zijn Haar eigen regels breken
Maar het kan wel

Hoe kan dat? Als ik iets bijvoorbeeld niet gedaan heb, dan heb ik het toch niet gedaan?
Hoe kan dat dan nog veranderen?

- Er is een verschil tussen de feitelijkheid van wat je doet en de reden waarom je iets doet en het effect van wat je doet op je emoties, op je gedachten, op de mensen rond je en op de materie van de aarde en op nog andere vlakken
Zelfs wat je doet of niet doet op één moment is dus steeds verbonden met verleden en toekomst en jezelf en anderen
Als jij bijvoorbeeld iets niet doet wat je misschien wel had moeten doen, dan heeft dat gevolgen die je niet had gewild
Het gaat dus meestal niet om wat je doet of niet doet, maar om welke gevolgen er zijn door iets te doen of niet te doen
Als je dus op een bepaald moment God kunt overtuigen om in de tijdloosheid jouw verleden te veranderen, dan zal God niet de feitelijkheid van het verleden veranderen, maar wel de gevolgen daarvan die jij niet had gewild
En God ziet dat steeds in subtiele manieren
Als het gevolg was dat iemand die jij graag ziet gekwetst was, en die persoon is nu gelukkig, dan geeft het niet meer wat je toen wel of niet gedaan hebt, zie je?
Er zijn dus veel manieren om het verleden te veranderen zonder het verleden te moeten veranderen

Hoe moeten we omgaan met de tijd? Hebt u tips?

- In mijn opinie is de tijd iets wat je kan beschouwen als een kans
Ieder moment biedt een kans
Jouw keuze is: wat doe je ermee
Bijvoorbeeld op bepaalde momenten van de dag krijg je bepaalde kansen
Als je vroeg wil opstaan, is er maar één periode van de dag waarin het mogelijk is om zoiets te doen, namelijk ’s ochtends. Of als je wat vroeger wil gaan slapen, dan heb je die kans alleen ’s avonds
Maar dat is niet het voornaamste
De tijd biedt ook kansen om jezelf te zijn
Om bij jezelf te zijn
Om tijd door te brengen met het leven
En met de tijd kan je dan jezelf leren kennen en steeds meer jezelf proberen te laten zien in wat je doet

Veel mensen laten zichzelf niet zien in wat ze doen
Ze doen dingen op een manier zoals ze denken dat van hun verwacht wordt
De schone schijn eigenlijk
‘Ik ben beleefd omwille van de schone schijn, niet omwille van de uitdrukking van mijn respect voor de ander’, bijvoorbeeld
Dan is het soms beter om wat minder beleefd te zijn en iets te zeggen wat oprecht is
Maar oprecht zijn vraagt natuurlijk ook eerst bepaalde zelfkennis

Met de tijd kan je jezelf leren kennen en jezelf leren uitdrukken op een oprechte manier
Waarom? Omdat het op die manier is dat mensen geluk voelen
Door het uitdrukken van zichzelf

De ‘waarom’ vraag wordt door het wezen zelf gevraagd en beantwoord. Het is mij al voor! Maar ik heb nog andere vragen genoeg.

Wat wil de tijd van ons?

- Tijd is God
Wat wil God van jou? Dat kan alleen God zeggen
En dat zegt Hij Zij ook, ieder mens heeft die stem in zijn haar hart
Mensen noemen dit soms intuïtie maar meestal heeft het geen naam
‘Iets in jou’ dat zegt wat goed is om op een bepaald moment nu te doen
De stem van intuïtie van God spreekt nooit op voorhand, die stem zit verbonden in de tijd
Intuïtie is altijd Nu
“Op dit moment kan je best dit doen”
En dan kan je dat doen, of niet
Dat is jouw keuze

Maar een mens heeft zoveel delen van zichzelf die zeggen “nu zou je best dit of dat doen”, niet alleen de intuïtie spreekt in ons, ook bijvoorbeeld onze angsten, jaloezie, onzekerheid, de wil om op een goed blaadje te staan bij anderen, onze opvoeding, enz.?

- Dat bedoelde ik met jezelf leren kennen en jezelf leren uitdrukken
Als je je opvoeding laat beslissen over wat je doet terwijl je weet dat jij het eigenlijk liever anders zou doen, dan ben je niet jezelf
Als je jouw jaloezie laat bepalen wat je doet, ben je misschien wel ‘jezelf’ op dat moment, maar je zal alleen maar ongeluk veroorzaken want jaloezie is iets lelijks en niet van jouw goddelijke zelf
Ook angsten, als je jouw angst laat bepalen wat je doet, tegen je intuïtie in, dan kan je dat op dat moment wel beseffen
Als je beseft “ik zou deze intuïtie moeten volgen maar ik ben te bang”
Dan is er een stukje van de kans die je verliest
De tijd biedt kansen, je intuïtie zegt je wat die kansen zijn
Iedere keer dat je een kans benut, kom je dichter bij het geluk van jezelf te kunnen zijn
Elke keer dat je ‘kleine dingen’ van jezelf laat beslissen om het anders te doen, maak je de weg naar jezelf wat langer
Maar de tijd is eeuwig en geeft onophoudelijk nieuwe kansen

Waarom zei u dat het moeilijk is in deze kosmos om buiten de tijd te staan?

- Wat ik bedoel is, deze kosmos is gebouwd rond de tijd
Zelfs wie buiten de tijd staat, is begaan met deze tijd en blijft bezig met deze tijd en de schepping in de tijd
Je gaat als mens bijvoorbeeld even uit de tijd, maar je komt steeds terug
En wie verlicht is en buiten de tijd komt te staan, blijft toch vaak begaan met deze aarde die in de tijd zit
Ze doen dan dingen buiten de tijd voor het goed van de toekomst van deze aarde
Het heeft dus altijd toch een band met de tijd, zie je?
Als je in deze kosmos uit de tijd gaat en alle interesse verliest in de tijd, dan verlies je ook alle interesse in deze aarde
En daarom is het moeilijk om buiten de tijd te gaan

En als je buiten de tijd bent, heb je toegang tot alles, zei u, maar dat is ook moeilijk?

- Niet voor God natuurlijk
Voor God is het normaal
Voor de mens is het niet makkelijk
Om buiten de tijd te gaan moet je in God verdwijnen

Verdwijnen?

- Ja, jezelf loslaten
Je verliest jezelf natuurlijk niet, maar op een bepaalde manier laat je God in de plaats van jezelf komen, helemaal, en dan kun je buiten de tijd gaan
Maar dat zijn maar tijdelijke dingen, dat is een raadsel trouwens, hoe je tijdelijk tijdloos kan zijn, haha
Maar dat is niet iets waar je moet naar zoeken, als het past komt het vanzelf naar je toe
Veel belangrijker is om in de tijd te durven staan en er nìet van weg te lopen
Veel problemen van mensen ontstaan wanneer ze eigenlijk weglopen van de tijd en vluchten naar verleden en toekomst
Wie denkt dat leven in het verleden je zal helpen, is verkeerd
Wie denkt dat leven in de toekomst je zal helpen om je leven vandaag beter aan te kunnen, is verkeerd
Leef nu
Kijk nu naar welke kansen de tijd je nu geeft, en probeer oprecht te zijn met jezelf
Dat is de enige weg naar geluk

Het gesprek lijkt me afgerond. Ik mijmer nog wat na, en dan denk ik terug aan de aanleiding van dit hele gesprek. Het winteruur! Daar hebben we het helemaal niet over gehad! Ik herneem het contact dus nog heel even:

– En nog een laatste vraag: wat vindt u over zomeruur en winteruur?

- Ik maak me niet druk over zulke dingen
Mensen doen van alles
Wat ik veel moeilijker vind is waarom mensen zich zo laten leiden door een klok
Wat de klok zegt is een stuk realiteit maar wat het lichaam zegt wordt aan de kant geschoven als onbelangrijk
Dat kan ik moeilijk aanvaarden

 

© Marie Crevits, hetleven.be

Heb je een reactie op deze blog? We horen je graag! Contact