Gepost op 25 oktober 2020 door Marie
In de afgelopen nacht zijn we weer eens
overgeschakeld van zomeruur naar
winteruur. “Drie uur wordt twee uur”,
zoals men zegt. Toen ik vanochtend
wakker werd, brak ik me daar mijn hoofd
op. Hoe laat is het nu, en hoe laat zou
het normaal geweest zijn? En ik weet dat
we deze nacht een uur langer hebben
mogen slapen, maar is dat dan morgen ook
zo? Acht uur wordt zeven uur, moet je
dan niet net vroeger opstaan? … Ik zit
algauw in de knoop. Het doet me denken
aan het gegeven ‘tijd’, en ik besluit om
mijn “gewonnen” uurtje tijd te besteden
aan een gesprek met het Wezen Tijd. Ik
stel me voor dat het zeker en vast een
gigantisch machtig Wezen moet zijn, zo
immens groot dat je het eerder als
“Iets” dan als “Iemand” zou kunnen
omschrijven. Ik maak me op voor een zeer
nederig gesprek.
Is er zoiets als een Wezen van de
Tijd, een Heer of Dame van de Tijd en
kan ik even met U spreken?
- Ja
Ik ben de tijd
Ik maak verleden heden en toekomst
Het is een kort, essentieel antwoord waar ik alle kanten mee op kan. Zoiets komt wel vaker voor bij het begin van mijn telepathische gesprekken. Ik neem dus wat ik gekregen heb en vraag wat door:
Wat wil dat zeggen, ‘Ik maak verleden heden en toekomst’?
- Ik wil daarmee zeggen dat er door de
tijd een verschil ontstaat tussen die
drie
Wie buiten de tijd staat heeft op dat
moment toegang tot alles
Maar zoiets is moeilijk in deze kosmos
Op deze aarde
Hm. Tot nu toe klinken die woorden wel
groots, maar de indruk die ik krijg van
het Wezen waar ik mee spreek heeft niet
echt dat immense en ontzaglijke dat ik
eerder verwacht had…
Kan u iets meer zeggen over tijd, of
over uzelf?
- Mijzelf dat is niet belangrijk, ik
ben slechts een spreekbuis want met de
tijd zelf spreken mag niet
Maar voor de noden van dit gesprek
weet ik genoeg en ik werd door uw
begeleiders aangesteld om antwoord te
geven op uw vragen
Ik ben een kleiner wezen met
verantwoordelijkheden voor ritme in de
natuur
Waarom zei u dan in het begin : Ik ben de tijd, Ik maak verleden heden en toekomst als dat niet zo was?
- Och ja, dat klinkt toch goed?
Ik ben niet de tijd
Maar de tijd doet dat wel, dat is niet
gelogen
Met de tijd wordt verschil gemaakt
tussen het ene moment en het andere
In God bestaat alles, maar God maakte
de tijd om dynamiek te geven aan Zijn
schepping
Dat is toch mijn nederige mening
Met de tijd ontstaat beweging,
verandering, evolutie, vernieuwing
Zonder de tijd is alles daar
En dat beweegt wel maar het is toch
anders
De tijd gaat vooruit en werpt licht op
één moment tegelijk
Je kan met dat moment iets doen
Het is een stukje van jezelf dat je
kan vastgrijpen en er iets mee doen
Straks is dat moment voorbij en kan je
er niet meer zo makkelijk bij
Dat wat je gedaan hebt of niet gedaan
hebt, kan je niet meer veranderen.
God wel, want God kan overal bij
Hoewel Hij Zij dat niet doet in het
algemeen want waarom zou God met Zijn
Haar eigen regels breken
Maar het kan wel
Hoe kan dat? Als ik iets bijvoorbeeld
niet gedaan heb, dan heb ik het toch
niet gedaan?
Hoe kan dat dan nog veranderen?
- Er is een verschil tussen de
feitelijkheid van wat je doet en de
reden waarom je iets doet en het
effect van wat je doet op je emoties,
op je gedachten, op de mensen rond je
en op de materie van de aarde en op
nog andere vlakken
Zelfs wat je doet of niet doet op één
moment is dus steeds verbonden met
verleden en toekomst en jezelf en
anderen
Als jij bijvoorbeeld iets niet doet
wat je misschien wel had moeten doen,
dan heeft dat gevolgen die je niet had
gewild
Het gaat dus meestal niet om wat je
doet of niet doet, maar om welke
gevolgen er zijn door iets te doen of
niet te doen
Als je dus op een bepaald moment God
kunt overtuigen om in de tijdloosheid
jouw verleden te veranderen, dan zal
God niet de feitelijkheid van het
verleden veranderen, maar wel de
gevolgen daarvan die jij niet had
gewild
En God ziet dat steeds in subtiele
manieren
Als het gevolg was dat iemand die jij
graag ziet gekwetst was, en die
persoon is nu gelukkig, dan geeft het
niet meer wat je toen wel of niet
gedaan hebt, zie je?
Er zijn dus veel manieren om het
verleden te veranderen zonder het
verleden te moeten veranderen
Hoe moeten we omgaan met de tijd? Hebt u tips?
- In mijn opinie is de tijd iets wat je
kan beschouwen als een kans
Ieder moment biedt een kans
Jouw keuze is: wat doe je ermee
Bijvoorbeeld op bepaalde momenten van
de dag krijg je bepaalde kansen
Als je vroeg wil opstaan, is er maar
één periode van de dag waarin het
mogelijk is om zoiets te doen,
namelijk ’s ochtends. Of als je wat
vroeger wil gaan slapen, dan heb je
die kans alleen ’s avonds
Maar dat is niet het voornaamste
De tijd biedt ook kansen om jezelf te
zijn
Om bij jezelf te zijn
Om tijd door te brengen met het leven
En met de tijd kan je dan jezelf leren
kennen en steeds meer jezelf proberen
te laten zien in wat je doet
Veel mensen laten zichzelf niet zien
in wat ze doen
Ze doen dingen op een manier zoals ze
denken dat van hun verwacht wordt
De schone schijn eigenlijk
‘Ik ben beleefd omwille van de schone
schijn, niet omwille van de
uitdrukking van mijn respect voor de
ander’, bijvoorbeeld
Dan is het soms beter om wat minder
beleefd te zijn en iets te zeggen wat
oprecht is
Maar oprecht zijn vraagt natuurlijk
ook eerst bepaalde zelfkennis
Met de tijd kan je jezelf leren kennen
en jezelf leren uitdrukken op een
oprechte manier
Waarom? Omdat het op die manier is dat
mensen geluk voelen
Door het uitdrukken van zichzelf
De ‘waarom’ vraag wordt door het wezen
zelf gevraagd en beantwoord. Het is mij
al voor! Maar ik heb nog andere vragen
genoeg.
Wat wil de tijd van ons?
Maar een mens heeft zoveel delen van zichzelf die zeggen “nu zou je best dit of dat doen”, niet alleen de intuïtie spreekt in ons, ook bijvoorbeeld onze angsten, jaloezie, onzekerheid, de wil om op een goed blaadje te staan bij anderen, onze opvoeding, enz.?
- Dat bedoelde ik met jezelf leren
kennen en jezelf leren uitdrukken
Als je je opvoeding laat beslissen
over wat je doet terwijl je weet dat
jij het eigenlijk liever anders zou
doen, dan ben je niet jezelf
Als je jouw jaloezie laat bepalen wat
je doet, ben je misschien wel ‘jezelf’
op dat moment, maar je zal alleen maar
ongeluk veroorzaken want jaloezie is
iets lelijks en niet van jouw
goddelijke zelf
Ook angsten, als je jouw angst laat
bepalen wat je doet, tegen je intuïtie
in, dan kan je dat op dat moment wel
beseffen
Als je beseft “ik zou deze intuïtie
moeten volgen maar ik ben te bang”
Dan is er een stukje van de kans die
je verliest
De tijd biedt kansen, je intuïtie zegt
je wat die kansen zijn
Iedere keer dat je een kans benut, kom
je dichter bij het geluk van jezelf te
kunnen zijn
Elke keer dat je ‘kleine dingen’ van
jezelf laat beslissen om het anders te
doen, maak je de weg naar jezelf wat
langer
Maar de tijd is eeuwig en geeft
onophoudelijk nieuwe kansen
Waarom zei u dat het moeilijk is in
deze kosmos om buiten de tijd te staan?
- Wat ik bedoel is, deze kosmos is
gebouwd rond de tijd
Zelfs wie buiten de tijd staat, is
begaan met deze tijd en blijft bezig
met deze tijd en de schepping in de
tijd
Je gaat als mens bijvoorbeeld even uit
de tijd, maar je komt steeds terug
En wie verlicht is en buiten de tijd
komt te staan, blijft toch vaak begaan
met deze aarde die in de tijd zit
Ze doen dan dingen buiten de tijd voor
het goed van de toekomst van deze
aarde
Het heeft dus altijd toch een band met
de tijd, zie je?
Als je in deze kosmos uit de tijd gaat
en alle interesse verliest in de tijd,
dan verlies je ook alle interesse in
deze aarde
En daarom is het moeilijk om buiten de
tijd te gaan
En als je buiten de tijd bent, heb je toegang tot alles, zei u, maar dat is ook moeilijk?
- Niet voor God natuurlijk
Voor God is het normaal
Voor de mens is het niet makkelijk
Om buiten de tijd te gaan moet je in
God verdwijnen
Verdwijnen?
- Ja, jezelf loslaten
Je verliest jezelf natuurlijk niet,
maar op een bepaalde manier laat je
God in de plaats van jezelf komen,
helemaal, en dan kun je buiten de tijd
gaan
Maar dat zijn maar tijdelijke dingen,
dat is een raadsel trouwens, hoe je
tijdelijk tijdloos kan zijn, haha
Maar dat is niet iets waar je moet
naar zoeken, als het past komt het
vanzelf naar je toe
Veel belangrijker is om in de tijd te
durven staan en er nìet van weg te
lopen
Veel problemen van mensen ontstaan
wanneer ze eigenlijk weglopen van de
tijd en vluchten naar verleden en
toekomst
Wie denkt dat leven in het verleden je
zal helpen, is verkeerd
Wie denkt dat leven in de toekomst je
zal helpen om je leven vandaag beter
aan te kunnen, is verkeerd
Leef nu
Kijk nu naar welke kansen de tijd je
nu geeft, en probeer oprecht te zijn
met jezelf
Dat is de enige weg naar geluk
Het gesprek lijkt me afgerond. Ik
mijmer nog wat na, en dan denk ik terug
aan de aanleiding van dit hele gesprek.
Het winteruur! Daar hebben we het
helemaal niet over gehad! Ik herneem het
contact dus nog heel even:
– En nog een laatste vraag: wat vindt u
over zomeruur en winteruur?
- Ik maak me niet druk over zulke
dingen
Mensen doen van alles
Wat ik veel moeilijker vind is waarom
mensen zich zo laten leiden door een
klok
Wat de klok zegt is een stuk realiteit
maar wat het lichaam zegt wordt aan de
kant geschoven als onbelangrijk
Dat kan ik moeilijk aanvaarden
© Marie Crevits, hetleven.be
Heb
je een reactie op deze blog? We
horen je graag! Contact