Gepost op 27 september 2017 door Marie
Onlangs had ik een telepathisch gesprek met Emma*, een nieuwetijdskind van vier. Haar moeder, die ik ken via een vriendin, had me opgebeld en daarna de situatie nog eens kort uitgelegd per mail:
“Emma is een vrolijk, hoogsensitief
persoontje met een zeer sterke wil.
Zolang zij de controle over de
situatie kan houden, is ze fantastisch
in de omgang, maar o wee, probeer haar
niet iets te laten doen wat zij niet
wil of wat jij bepaalt. Dan is het hek
van de dam. Vooral in situaties
waarbij ze zelf gefrustreerd raakt,
waarschijnlijk doordat ze met haar
ontwikkelde geest te maken heeft met
een kleuterlichaam cq. omgeving.
Wij hebben haar tot nu opgevoed vanuit
vrijheid en overleg met haar, omdat we
haar zelfvertrouwen willen behouden.
Authoritair gedrag, straffen en/of
belonen, proberen we ten alle tijden
te vermijden.
We merken echter dat het voor Emma en
onszelf soms heel moeilijk wordt om
grenzen te bewaken (en ze dus
regelmatig ontpopt in een klein
monstertje).
Mijn vraag aan Emma’s ziel is hoe we
haar het beste kunnen begeleiden in
dit leven zodat ze zich kan
ontwikkelen tot een persoon waarmee je
aangenaam kunt samenleven, zonder dat
ze haar kracht en zelfvertrouwen
daarmee verliest.”
Op een rustig moment nam ik innerlijk
contact met Emma.
Eerst richt ik me eerder tot ‘de kleine
Emma’ als kind van vier.
Dag Emma, wat wil jij graag vertellen
aan je mama?
- “Mama, ik hou van jou maar ik hou ook
van mezelf
Ik hou van veel mensen en veel dingen
Ik wil veel bereiken en ik voel me
groot en ik vind het soms moeilijk om
te aanvaarden dat mijn lichaam en mijn
denken en mijn persoonlijke ervaring
nog zo onbeholpen en klein zijn
Ik wil graag snel groot worden
Ik wil graag veel kunnen en veel doen
Ik moet hier op deze aarde iets
bereiken maar ik weet nog niet wat en
dat vind ik ook soms moeilijk, er zit
zo’n diepe drang in mij en ik weet
niet wat ik ermee moet
En dan werk ik dat maar uit op een
andere manier, die niet altijd erg
elegant is, ik geef het toe”
Toen gooide ik het over een andere boeg
en nam contact met het diepere wezen van
Emma.
Dag ziel van Emma, tijdloos wezen van
Emma, hoe kan je moeder jou aanpakken
zodat je opgroeit tot een prachtige,
krachtige en aangename vrouw?
- “Mijn moeder is een sterke vrouw en
dat is een mooi voorbeeld voor mij,
maar ten opzichte van mij is ze vaak
niet sterk en dat is zeer verwarrend;
aan de ene kant zie ik een sterke,
professionele, krachtige vrouw, en aan
de andere kant kan ik haar met mijn
ongetemde kinderpersoonlijkheid zó
omverblazen; dat doe ik dan ook, omdat
ik dat niet begrijp en dan wil ik het
steeds opnieuw proberen tot ik het
begrijp, maar het is niet te begrijpen
dus ik word er niet blij van, eerder
in de war
En daardoor voel ik me soms alleen
Mijn moeder zou mij grenzen en
afspraken moeten geven die ik niet
omver kan blazen, hoe hard ik ook
probeer, dan zou ik leren over de
verschillende kwaliteiten van liefde,
hoe liefde onvoorwaardelijk is van
mijn moeder en toch grenzen stelt en
streng kan zijn en toch nog liefde is
Als kind ben ik absoluut los van
emoties daarrond
Mijn studie van emoties en mensen laat
me wel emoties nabootsen, maar
eigenlijk besef ik nog zeer goed dat
ik de emotie niet ben, dat ik emoties
kan spelen en gebruiken en ondergaan
zonder dat het mij als wezen raakt
Pas als ik groter word zullen emoties
echt een impact op mij maken op een
andere manier. Nu ben ik nog veel
‘radicaler’, of hoe moet ik het
noemen, ‘ongehecht aan emoties’
misschien
Dus ik zou mijn mama de raad geven om
door mijn emotioneel spel heen te
kijken naar de studie van het leven
die ik maak en dan ook niet te gauw
medelijden met mij te hebben;
ik ben op zoek naar die sterke moeder,
weet je nog
Ik zoek ze en ik daag ze uit
Dat zal mijn grote voorbeeld zijn: kan
zij zijn wie ik moet worden?”
Ik stuurde het gesprek met Emma per
mail door naar haar moeder, met de
boodschap dat als iets niet duidelijk
was, ze me nog eens kon opbellen, want
ik weet uit ervaring dat woorden niet
altijd meteen volledig begrepen
worden zoals ze bedoeld werden, terwijl
ik tijdens het telepathische contact de
juiste betekenis en inhoud van alle
woorden en zinnen meekrijg.
Na enkele dagen was dit haar positieve
antwoord:
“Dank je wel voor de tijd en energie die je hebt willen nemen om met Emma in conversatie te gaan. Het heeft al veel opgehelderd en het klopt met alle inzichten die wij afgelopen week hebben gekregen.”
* (om redenen van privacy zijn de foto en de naam van Emma fictief)
© Marie Crevits, hetleven.be
Heb
je een reactie op deze blog? We
horen je graag! Contact
Reactie van Paul op 5 juni 2020
Hoe boeiend mocht hier een boek uit ontstaan omtrent opvoeding en omgang met de nieuwe ´violette` kinderen. (Ook spectrumkinderen zouden beter begrepen worden…)
Reactie van Marie-José Soons op 20 februari 2021
Zeer herkenbaar verhaal…alsof het over mij en mijn zoon gaat…. Jaya is mijn inmiddels 15-jarige zoon en op dit moment midden in zijn puberteit… wij zijn spiegels voor elkaar en dat maakt onze moeder-zoon relatie vaak heel onduidelijk met betrekking tot het in goede banen leiden in zijn ontwikkeling….ik snap ook dat dat voor hem heel verwarrend is…dit leidt regelmatig tot vervelende confrontaties…mijn wens is dat ik hem beter kan ‘bereiken’…probeer het nu met licht en Liefde te schijnen en vooral goed bij mij Zelf te blijven… dat het geen gemakkelijke weg is ontken ik niet…meerdere jeugdhulpverleners helpen op dit moment maar zou Jaya het zo gunnen om vrede te krijgen met zich zelf en zijn omgeving..
Zijn naam betekent ook ‘overwinnaar’ dus heb nog het Grote Vertrouwen dat het gaat lukken (al twijfel ik af en toe wel eens) maar nu is het even Hallelujah please Lord help me!