hetleven.be

Telepathische gesprekken, leven met de ziel

Blog

Telepathie

Nieuwetijdskind en het dilemma van vrije opvoeding

Gepost op 27 september 2017 door Marie

Onlangs had ik een telepathisch gesprek met Emma*, een nieuwetijdskind van vier. Haar moeder, die ik ken via een vriendin, had me opgebeld en daarna de situatie nog eens kort uitgelegd per mail:

“Emma is een vrolijk, hoogsensitief persoontje met een zeer sterke wil. Zolang zij de controle over de situatie kan houden, is ze fantastisch in de omgang, maar o wee, probeer haar niet iets te laten doen wat zij niet wil of wat jij bepaalt. Dan is het hek van de dam. Vooral in situaties waarbij ze zelf gefrustreerd raakt, waarschijnlijk doordat ze met haar ontwikkelde geest te maken heeft met een kleuterlichaam cq. omgeving.

Wij hebben haar tot nu opgevoed vanuit vrijheid en overleg met haar, omdat we haar zelfvertrouwen willen behouden. Authoritair gedrag, straffen en/of belonen, proberen we ten alle tijden te vermijden.

We merken echter dat het voor Emma en onszelf soms heel moeilijk wordt om grenzen te bewaken (en ze dus regelmatig ontpopt in een klein monstertje).

Mijn vraag aan Emma’s ziel is hoe we haar het beste kunnen begeleiden in dit leven zodat ze zich kan ontwikkelen tot een persoon waarmee je aangenaam kunt samenleven, zonder dat ze haar kracht en zelfvertrouwen daarmee verliest.”

Op een rustig moment nam ik innerlijk contact met Emma.

Eerst richt ik me eerder tot ‘de kleine Emma’ als kind van vier.

Dag Emma, wat wil jij graag vertellen aan je mama?

- “Mama, ik hou van jou maar ik hou ook van mezelf

Ik hou van veel mensen en veel dingen

Ik wil veel bereiken en ik voel me groot en ik vind het soms moeilijk om te aanvaarden dat mijn lichaam en mijn denken en mijn persoonlijke ervaring nog zo onbeholpen en klein zijn

Ik wil graag snel groot worden

Ik wil graag veel kunnen en veel doen

Ik moet hier op deze aarde iets bereiken maar ik weet nog niet wat en dat vind ik ook soms moeilijk, er zit zo’n diepe drang in mij en ik weet niet wat ik ermee moet
En dan werk ik dat maar uit op een andere manier, die niet altijd erg elegant is, ik geef het toe”

Toen gooide ik het over een andere boeg en nam contact met het diepere wezen van Emma.

Dag ziel van Emma, tijdloos wezen van Emma, hoe kan je moeder jou aanpakken zodat je opgroeit tot een prachtige, krachtige en aangename vrouw?

- “Mijn moeder is een sterke vrouw en dat is een mooi voorbeeld voor mij, maar ten opzichte van mij is ze vaak niet sterk en dat is zeer verwarrend; aan de ene kant zie ik een sterke, professionele, krachtige vrouw, en aan de andere kant kan ik haar met mijn ongetemde kinderpersoonlijkheid zó omverblazen; dat doe ik dan ook, omdat ik dat niet begrijp en dan wil ik het steeds opnieuw proberen tot ik het begrijp, maar het is niet te begrijpen dus ik word er niet blij van, eerder in de war

En daardoor voel ik me soms alleen

Mijn moeder zou mij grenzen en afspraken moeten geven die ik niet omver kan blazen, hoe hard ik ook probeer, dan zou ik leren over de verschillende kwaliteiten van liefde, hoe liefde onvoorwaardelijk is van mijn moeder en toch grenzen stelt en streng kan zijn en toch nog liefde is

Als kind ben ik absoluut los van emoties daarrond

Mijn studie van emoties en mensen laat me wel emoties nabootsen, maar eigenlijk besef ik nog zeer goed dat ik de emotie niet ben, dat ik emoties kan spelen en gebruiken en ondergaan zonder dat het mij als wezen raakt

Pas als ik groter word zullen emoties echt een impact op mij maken op een andere manier. Nu ben ik nog veel ‘radicaler’, of hoe moet ik het noemen, ‘ongehecht aan emoties’ misschien

Dus ik zou mijn mama de raad geven om door mijn emotioneel spel heen te kijken naar de studie van het leven die ik maak en dan ook niet te gauw medelijden met mij te hebben;

ik ben op zoek naar die sterke moeder, weet je nog

Ik zoek ze en ik daag ze uit

Dat zal mijn grote voorbeeld zijn: kan zij zijn wie ik moet worden?”

Ik stuurde het gesprek met Emma per mail door naar haar moeder, met de boodschap dat als iets niet duidelijk was, ze me nog eens kon opbellen, want ik weet uit ervaring dat woorden niet altijd meteen volledig begrepen  worden zoals ze bedoeld werden, terwijl ik tijdens het telepathische contact de juiste betekenis en inhoud van alle woorden en zinnen meekrijg.

Na enkele dagen was dit haar positieve antwoord:

“Dank je wel voor de tijd en energie die je hebt willen nemen om met Emma in conversatie te gaan. Het heeft al veel opgehelderd en het klopt met alle inzichten die wij afgelopen week hebben gekregen.”

* (om redenen van privacy zijn de foto en de naam van Emma fictief)

© Marie Crevits, hetleven.be

Heb je een reactie op deze blog? We horen je graag! Contact

Reacties

Reactie van Paul op 5 juni 2020

Hoe boeiend mocht hier een boek uit ontstaan omtrent opvoeding en omgang met de nieuwe ´violette` kinderen. (Ook spectrumkinderen zouden beter begrepen worden…)

Reactie van Marie-José Soons op 20 februari 2021

Zeer herkenbaar verhaal…alsof het over mij en mijn zoon gaat…. Jaya is mijn inmiddels 15-jarige zoon en op dit moment midden in zijn puberteit… wij zijn spiegels voor elkaar en dat maakt onze moeder-zoon relatie vaak heel onduidelijk met betrekking tot het in goede banen leiden in zijn ontwikkeling….ik snap ook dat dat voor hem heel verwarrend is…dit leidt regelmatig tot vervelende confrontaties…mijn wens is dat ik hem beter kan ‘bereiken’…probeer het nu met licht en Liefde te schijnen en vooral goed bij mij Zelf te blijven… dat het geen gemakkelijke weg is ontken ik niet…meerdere jeugdhulpverleners helpen op dit moment maar zou Jaya het zo gunnen om vrede te krijgen met zich zelf en zijn omgeving..
Zijn naam betekent ook ‘overwinnaar’ dus heb nog het Grote Vertrouwen dat het gaat lukken (al twijfel ik af en toe wel eens) maar nu is het even Hallelujah please Lord help me!