hetleven.be

Telepathische gesprekken, leven met de ziel

Blog

Planten, natuur en natuurwezens

Gesprek met de grote eik in het bos

Gepost op 22 augustus 2011door Marie

Laatst hoorde ik over de oudste boom van het bos bij ons in de buurt. Het is een eik en hij staat nederig verscholen tussen de andere bomen, maar wel bijzonder net in het midden van een piepklein eilandje. Het ‘eiland’ is omgeven door een ondiepe beek die in de zomer gewoonlijk droog staat zodat je makkelijk kan oversteken zonder modderige of natte voeten. Een goede vriendin wees me de weg en samen gingen we voor een telepathisch interview met de grote eik.

Wie ziet de twee kleine kabouters op deze foto?
(mijn neefje en nichtje zijn meegekomen toen ik naar de eik terugkeerde om foto’s te maken)

Mooie eik, heb je er bewust voor gekozen om hier op dit eiland te komen staan?

- Ik heb altijd hier gestaan

Heb je een bepaalde taak hier? Wat doe je hier?

- Ik ben hoeder van het bos. Ik zorg voor een stuk bos en ben verantwoordelijk voor haar welvaren. Om die reden sta ik waar ik sta als je wil maar ik ben niet geboren voor deze taak; ze komt mij toe door mijn leeftijd.

Elke boom is in staat verantwoordelijkheid te nemen eenmaal hij of zij op leeftijd komt. Dat komt doordat wij informatie ontvangen van de zon; hoe meer levensjaren wij achter de rug hebben hoe rijker wij zijn van zonnekennis en die kunnen wij dan omzetten in verantwoordelijkheid. Het is een energie die we opnemen als we jong zijn en uitstralen naarmate we ouder worden.

De zon is een onderschatte kracht; zij doet veel meer dan wij denken en we zouden haar veel meer moeten benutten. Met ‘wij’ bedoel ik dan mensen want wij bomen doen dat reeds. Jullie dus eigenlijk maar ik spreek niet graag zo afstandelijk. Jij en ik wij en jullie zo veel verschil is er niet behalve dat er toch wel veel verschillen zijn. Ik weet wat me te doen staat en mijn leven is veel rechtlijniger en eenvoudiger dan dat van een mens.

Mensen maken alles graag ingewikkeld en dat is hun goed recht dat heeft ook bepaalde voordelen maar veel mensen zijn ongebreideld ingewikkeld en vergeten zo zichzelf en dat is in feite echt niet positief voor hen. Eenvoud is tot op zekere hoogte toch wel onmisbaar voor een leven van hele mens. Ik bedoel als je buiten jezelf leeft omdat je niet echt meer weet wie je bent omdat je jezelf voorbijloopt en omdat je je leven leeft in functie van de wereld dan ben je maar ten dele mens en dat is niet mooi om te zien.

Een mens die zichzelf is omdat hij of zij kiest voor de dingen die hij of zij echt wil dat is mooi om te zien heel mooi, verfrissend voor het oog van een boom en echt ook een toegevoegde waarde voor de aarde. Als ze voorbijlopen dan ben ik geneigd ze nog meer geluk te willen geven voor zover dat in mijn mogelijkheden ligt gewoon omdat dat zo mooi is.

Als ze voorbijlopen is het ook makkelijk voor mij om ze geluk te geven, veel makkelijker dan mensen die zichzelf niet kennen, die zijn veel geslotener hoewel ze eigenlijk te open zijn. Ik bedoel dat die mensen te veel naar anderen en de wereld van de dingen gericht zijn en in die zin zijn ze te open naar buiten toe, maar langsbinnen zijn ze gesloten. Wat niet wil zeggen dat mensen die vanbinnen open zijn, vanbuiten gesloten zouden zijn, helemaal niet.

Ik heb grote energieën ter beschikking omdat die bij mijn verantwoordelijkheid horen en een deel van die energie mag ik aan mensen besteden als ik dat wil. Dus als mensen bij mij komen of in mijn bos wandelen en ze zijn open vanbinnen, dan zal ik ze wat van die energie geven. Wat dat doet, is dat die energie stroomt.



- Mijn energie en de energie van de meeste bomen doet stromen. Dat wil zeggen dat dingen vrij worden en dat er meer ruimte komt voor leven en voor beweging en kracht. Ik laat stromen en geluk dat stroomt dat voel je wel, als je gelukkig bent dan voel je stroming in jezelf.

Ik zeg je, als je jezelf doet stromen dan komt het geluk vanzelf. Beiden zijn rechtstreeks aan elkaar verbonden. Wie gelukkig is, stroomt. En wie kan stromen, wordt gelukkig. Zo kan ik zeggen dat ik in staat ben geluk te geven aan mensen hoewel geluk van vanbinnen komt. Maar als ik je kan doen stromen dan komt het geluk vanzelf uit jou naarboven.

In ieder mens zit het geluk ingebakken maar het moet eruit mogen komen en daarvoor moet de stop uit de bron getrokken worden. Wie opgestopt zit vanbinnen, is niet fris. Wie stroomt is fris en klatert blij en ontspannen. En wie stroomt is ook een lavende bron voor anderen, maar ongewild, het is een neveneffect zo je wil. Je stroomt niet omdat je anderen zou kunnen laven – dat gebeurt gewoon. Een beetje zoals een boom die schaduw geeft – het gebeurt gewoon door hoe we zijn en het kost geen moeite.

Kan je nog meer uitleg geven over hoe we de zon beter kunnen benutten?

- Ik kan mijn theorieën uit de doeken doen als je wil. Ik bedoel mijn kennis. Theorie is geen goed woord, het klinkt alsof ik iets denk maar het niet bewezen is. Soit. Ik kan jullie vertellen wat ik weet.

De zon draagt in zich energie plus informatie. Beiden worden door alle wezens opgevangen. Energie laat de planten groeien, maar de informatie ook, ze zijn beiden onontbeerlijk. Informatie zeg ik, maar ieder licht bezit informatie. Maar zonlicht bezit de meeste informatie. In feite is de informatie van een lamp maar een onbeduidende peuleschil in vergelijking met de zon. Okay.

Die informatie krijgen we dus van de zon zonder dat we het weten. Best zou zijn om je bewust voor die zonnekracht open te stellen want dat is het in feite. De energie en de informatie van de zon zijn drager van kracht. Omdat je krachtiger bent als je meer weet. Dat is toch zo als wat je weet, waarheid is.

Wie veel boekenkennis heeft maar niets over het leven weet, zal niet krachtig zijn. Ware kennis geeft altijd kracht, dat is een maatstaf om te weten of iets waar is of niet.

Dus de kennis van de zon geeft kracht. Als je de zon beter wil benutten, kan je haar energie bewust in je hart opnemen. Het hart van een mens is een mini-zon. Die mini-zon kan gevoed worden door de uiterlijke zon door het toe te laten. En je kan het toelaten door liefde en dankbaarheid.

Dus als je aan de zon denkt of in de zon zit en je bent dankbaar en je voelt liefde in je hart, dan komt de kracht van de uiterlijke zon in je eigen hart omdat die dezelfde soort energieplek is en dan kan je eigen zon zich opladen, een beetje zoals elke jonge boom dat doet. En als je hart vaak genoeg aan die liefdevolle energie blootstelt, word je als een grote boom die kan beginnen uitstralen wat hij ontvangen heeft omdat je hebt toegelaten wat de zon je altijd al wilde geven.

 

© Marie Crevits, hetleven.be

Heb je een reactie op deze blog? We horen je graag! Contact