Blog
Telepathie / Planten, natuur en natuurwezens
Moedige beginneling
Gepost op 3 februari 2010 door Marie
Een aantal weken geleden kreeg ik een mailtje van Carolien, een meisje van 15. Ze schreef dat ze graag telepathisch zou kunnen praten met dieren, maar dat ze niet in de mogelijkheid was om een cursus of zo te volgen. Ze had een boek geleend in de bibliotheek over communiceren met dieren, maar zelfs de eerste stap lukte niet – kijken naar een dier en dan rustig worden in jezelf en een verbinding voelen met het dier. Ze vroeg of ik haar kon helpen.
Ik raadde Carolien aan om te beginnen
met het aanvoelen van bomen, omdat dat
veel makkelijker is dan dieren.
Intuïtief communiceren met dieren is
eigenlijk echt niet zo eenvoudig, zeker
niet als je nog nooit zoiets gedaan
hebt. De meeste bomen daarentegen vinden
het echt leuk om mensen vooruit te
helpen door ze kracht of rust of energie
te geven of door onze zorgen over te
nemen. Ze zijn heel toegankelijk, en wat
ook zo interessant is: elke boom is
uniek en voelt ook anders aan.
Als de bomen goed lukten, kon ze een
paar dingen uitproberen met
kamerplanten, zoals hen eenvoudige
vraagjes stellen: “Ben je hier
gelukkig?”- “Kan ik iets voor je doen?”
enz. Het antwoord zou gewoon plots in
haar gedachten opkomen en ze zou elk
antwoord waarschijnlijk ofwel onzinnig
ofwel veel te gewoon vinden. Dat is het
moment dat ze zou moeten geloven in
zichzelf en de antwoorden bijhouden in
plaats van weg te wuiven als ‘fantasie’.
Al gauw zou ze vooruit komen en allerlei
ervaring opdoen door te experimenteren.
Carolien was heel blij met het antwoord,
maar ze mailde dat ze zo gauw geen bomen
in haar buurt had waar ze dichtbij kon
zijn zonder gezien of raar bekeken te
worden. Daarna hoorde ik een hele tijd
niets meer van haar, tot enkele dagen
geleden. Toen schreef ze me het volgende
verhaal, dat ik graag met jullie wil
delen:
Hoi,
Vandaag ben ik bij 2 bomen geweest.
Ik zal even uitleggen hoe het ging.
Ik kwam thuis van school. Toen werd ik
ergens boos van, en ging maar naar de
biblotheek om het boek ‘dieren
verstaan’ te verlengen. Nadat ik de
bieb uit was, ging ik naar een boom
toe.
Ik leunde er tegen aan. Ik kreeg
gelijk ‘hoi’ in me gedachte. Ik kan
het niet echt uitleggen, het was geen
beeld, o en ik hoorde ook geen hoi,
maar het kwam gewoon in me op. Dus ik
dacht gelijk dat de boom dat tegen me
zei. Dus ik probeerde hoi terug te
zeggen. Die boom leek mij erg vrolijk.
Toen ging ik naar de boom die een paar
meter verder stond. Ik leunde er weer
tegen aan. De zijkant waarmee ik tegen
de boom leunde, werd een beetje warm.
Terwijl er nu sneeuw ligt en koud is.
Ik kreeg niks in mijn gedachte. maar
deze boom voelde minder blij dan de
vorige. Eerder een beetje chagerijnig,
misschien had deze boom geen zin om
met mij te praten :-)
Toen liep ik weer terug naar huis. Ik
was niet meer boos. Juist blij dat ik
het gedaan had. En dat ik gelijk
voelde dat de bomen anders waren.
Ik ben er nog lang niet, en moet nog
heel veel leren maar dit is een begin :-)
Groetjes Carolien
© Marie Crevits, hetleven.be
Heb
je een reactie op deze blog? We
horen je graag! Contact