hetleven.be

Telepathische gesprekken, leven met de ziel

Blog

Planten, natuur en natuurwezens

Loch Ness

Gepost op 4 augustus 2009 door Marie


 

Op het einde van ons weekendje, net voor we zouden terugrijden naar het stedelijke zuiden van Schotland om weer naar huis te vertrekken, kwamen we nog langs Loch Ness. Overal waren er winkeltjes met toeristische hebbedingetjes met waterdraken erop en slogans als “we love Nessie” en zo. ‘Nessie’, dat is hoe het Monster van Loch Ness genoemd wordt. De relatief recente legende van ‘het Monster’ ontstond in 1933 maar gaat terug tot de 7e eeuw, met een verhaal over een heilige die een groot kwaadaardig beest in de rivier Ness verjaagt door het slaan van een kruisteken. Nessie heeft vandaag de dag veel fans. Wie wil kan op het meer zelfs een boottochtje maken in de hoop een glimp op te vangen van het schuwe wezen. De Schotten zelf vinden het een leuke legende en verlangen niet zozeer een sluitend bewijs voor het bestaan van Nessie

Het meer van Loch Ness, dat zeer groot en diep is en troebel water heeft door het hoge turfgehalte

We stopten langs het meer met zicht op het kasteel en ik maakte contact met het Grote Waterwezen van het meer Loch Ness, om te vragen wat hij ons eventueel wou vertellen. Het was een grapjas, hij stelde zich meteen voor:

– “Ik ben het monster van Loch Ness.” Daarna lachte hij smakelijk en mijn vinger typte “Haha.” Sarah en ik lachten mee. Daarna ging hij verder:

– “Ik ben het wezen dat in het Loch woont, maar niet Nessie.

Ik kijk naar de mensen die hier komen met een zekere neerbuigendheid als naar mieren op een hoop.

Ik ben groot en mijn Loch is diep en omvangrijk. Mijn macht strekt zich uit tot overal van waar mijn water komt. Ik heb geen last van de mensen. Ik overzie het hele gebied hier. Vele wezens werken onder mij. Ik begeleid hen en ik zorg voor hen.

Ik heb een goed hart en ik gebruik mijn macht steeds ten goede van al wat leeft. Ik zeg dat ik neerbuigend neerkijk op de mensen, maar ik doe ze geen kwaad en ik wens ze ook geen kwaad toe. Ik vind het alleen een beetje grappig hoe ze hier zo samentroepen in de zomer en gillen als er nevel is of iets dergelijks. Er schuilt in het loch geen Nessie. Ik ken hier elk hoekje en elke kant. Ik weet hoe diep ik ben. Ik ben het Loch. Ik weet van waar elke druppel water komt. Ik hou van het water en ik hou van de bergen. Ik ben groot en oud en ik kom niet makkelijk in opschudding door wereldse dingen.”

Zijn er nog mensen hier in de buurt die hier wonen en weten dat er een wezen is, het Loch, en die blij zijn dat het zo mooi en groot is?

– “Ik hou me niet zo veel bezig met de mensen. Ik heb er geen echte invloed van als mensen mij erkennen of niet of mij appreciëren of niet. Ze hebben 101 meningen en het doet mij niets. Ik doe wat ik moet doen en voor mij maakt het niets uit, ik heb andere dingen om handen.”

Wil je nog iets zeggen aan de mensen?

– “Ik zeg: doe wat je hart je vertelt. Zorg dat je gelukkig bent, wat je ook doet. Zulke mensen zijn nodig op deze aarde.”

 

© Marie Crevits, hetleven.be

Heb je een reactie op deze blog? We horen je graag! Contact